Fern forest แต่งบ้านให้เป็นป่า ปรับป่าเป็นร้านเค้ก เย้ฮูวววว

ถ้าพูดถึงจำนวนร้านเค้กแล้ว เชียงใหม่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากรุงเทพฯเลย
(หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ ) ทุกวันนี้ เชียงใหม่ได้กลายร่างมาเป็นกรุงเทพฯ ไปเรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างที่เจอในกรุงเทพฯ ก็อาจจะไปเจอที่เชียงใหม่ได้เช่นกัน ทั้งร้านเค้กที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด ตึก รามบ้านช่อง รวมถึง อากาศและมลภาวะ ที่ไม่ได้ด้อยไปกว่ากรุงเทพสักเท่าไหร่

ท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบอ้าว การวิ่งหาร้านเค้กหรือกาแฟ ที่ติดแอร์เย็นฉ่ำดูจะเป็นความคิดที่ฉลาดไม่น้อย แต่อย่างนั้นเราจะมาเชียงใหม่ทำไมกันเล่า!!!ภูเขา ต้นไม้และผืนป่าต่างหาก คือจุดมุ่งหมาย ซึ่งร้านที่จะไปวันนี้ก็เย็นไม่แพ้แอร์ตามร้่านกาแฟหรูๆเลย แต่เย็นด้วยต้นเฟริ์น และต้นไม้นานาชนิด ทั้งใหญ่น้อย พร้อมด้วยเสียงน้ำจากลำธาร น้ำตก สายเล็กๆที่ขับกล่อมแทนเสียงเพลงอีกต่างหาก โต๊ะ เก้าอี้ เข้าชุดกันเรียงรายตามโขดหิน พื้นอิฐ และผืนหญ้า ซึ่งการเดินทางมาที่นี่นั้นง่ายแสนง่าย (แต่ไม่ใช่สำหรับพวกเราแน่) ก็เราต้องทั้งต่อรถ เดินเท้า แวะช็อปปิ้ง หาของกิน ไหนจะหลงทางอีก แต่ท้ายที่สุดเราก็มาถูกจนได้ ร้านนี้ตั้งอยู่บนถนนสิงหราช ซอย 4 อยู่ด้านในคูเมือง มาตามคูเมืองผ่านประตูช้างเผือก แล้วเลี้ยวเข้าซอยสุดท้ายก่อนถึงแจ่งหัวริน หรือต่อรองเหมาพี่รถสองแถวก็ได้และง่ายเช่นกัน


เมื่อเดินเข้ามาสิ่งแรกที่เจอก็คือ...ต้นไม้ ...และถ้ามองเลยต้นไม้เข้าไปจะพบกับ ตู้เค้กที่มีเค้กเรียงรายอยู่อย่างสวยงาม

ที่นี่เค้าดัง พายมะพร้าวอ่อน (75บาท)จะไม่สั่งก็กระไรอยู่


กับอีกตัวที่ขอลองก็คือ บาน็อฟฟี่ ที่มีกล้วยชิ้นอวบอ้วน (75บาท)


ทันทีที่เค้กมาเสริ์ฟ เราก็ไม่รอช้า รีบหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปอย่างรวดเร็ว และในขณะที่ช่างกล้องมือดี กำลังหันไปแชะๆ พายมะพร้าวอยู่นั้น หารู้ไม่ว่าใครบางคน ได้ทำลายบาน๊อฟฟี่ไปแล้วอย่างอดใจไม่ไหว พายแครกเกอร์ที่มีกล้วยชิ้นโตๆ กับคาราเมลที่สอดแทรกไปตามเนื้อกล้วยอ้วนๆ ปิดท้ายด้วยการโปะทับด้วย วิปครีม ชิ้นนี้กินชิวๆก็โอเค แต่รสชาติไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไหร่ เพราะกลิ่นคาราเมลอ่อนมากๆ แต่ว่ากล้วยอร่อยดี และวิปครีมก็เบาๆค่อนไปทางอ่อนไปนิดนึง ซึ่งก็ไม่เป็นปัญหา โดยรวมแล้วถือว่าอร่อย ตามแบบฉบับบาน๊อฟฟี่

ส่วนชิ้นต่อมาคือพายมะพร้าวอ่อน ที่แสนโด่งดัง (ในเชียงใหม่) ฐานพาย กับครีมคัสตาร์ดหวาน มัน อร่อย นุ่มลิ้น ที่ผสมเนื้อมะพร้าวตัวเป็นๆไว้ด้วยยย(ถึงจะไม่เยอะก็เหอะ) ตัวนี้ชอบนะ แต่กินไปกินมาชักจะเลี่ยนๆแหะ ความกรุบกรับของพายมันผสมปนเปกับคัสตาร์ดที่เนื้อค่อนข้างแน่น นั้นให้ความรู้สึกเรียบง่าย สบายๆ


การได้มานั่งเล่นชิวๆ ในสวนสวยๆ กับได้กลิ่นอายธรรมชาติ เคล้าเสียงน้ำตก และลำธาร เต๊ะท่าถ่ายรูปติ๊งต่างว่าอยู่ในสวนที่บ้านตัวเอง นั้นช่างชิวได้อารมณ์อะไรอย่างนี้!!...สมกับเป็นร้านน่าเยือนอันดับต้นๆในเชียงใหม่เลยทีเดียว แต่ก่อนที่เราจะรู้ตัว ก่อนที่เค้กในจานจะหมด และก่อนที่เราจะหายเหนื่อย เจ้าแมลงเล็ก แมลงน้อย ต่างมาชุมนุมกันอย่างแข็งขันบนน่องอันเรียวงาม ดื่มด่ำเลือดอันหอมหวาน ไม่รู้นี่คือสิ่งที่เราต้องแลกกับการนั่งอยู่ในบรรยากาศแบบป่าๆรายล้อมด้วยต้นไม้ใบหญ้าแบบนี้ด้วยรึเปล่า

เพราะว่าเมื่อต้นไม้เยอะ แมลงรบกวนก็แยะตามไปด้วย และเมื่อความชิวก็ลดลงไปด้วยแบบนี้

สงสัยต้องรีบออกจากป่าแห่งนี้ก่อนนะคะ !!