Sometimes เวลา + มนตรา และนกฮูก ค้นป่าเสาะหาขนม ภาค 2
ร้านเค้กแห่งมนน์ขลัง ตกหลุมรักดั่งต้องมนตร์ ร้านเล็กๆที่ตั้งอยู่บน
ถนน สุขุมวิท 71 ระหว่างซอยปรีดีฯ38 กับ40 อิฐสีส้มกับเหล็กดัดสีเข้มและ
ต้นไม้สีเขียว เป็นอะไรที่เข้ากันสุดๆ นกฮูกมาดขรึมต้อนรับเรา
อย่างอบอุ่น ราวกับใช้เวทมนตร์ ประตูกระจกใส พาเราไปยังอีกมิติหนึ่ง
เวลาถูกหยุดลง ณ ที่แห่งนี้ ทิ้งความวุ่นวายไว้ข้างหลัง พักเรื่องงานเอาไว้
ก่อน บรรยากาศชวนฝัน ราวกับเทพนิยายโบราณ ของสะสมน้อยใหญ่บอกเล่าเรื่องราว
การเดินทาง อย่างน่ารัก หยุดเวลา...หรือ... ย้อนเวลากันแน่นะ!
ข้อความที่ถูกบรรจุในขวดแก้วใส ลอยไปตามคลื่นทะเล...ไร้จุดหมาย...ไร้เจ้า ของ...และไร้ซึ่งพันธะ แค่ลอยไปตามลม...ล้อเล่นกับดินทราย...พูดคุยกับนก ฮูก
แอร์เย็นฉ่ำกับไฟสลัวๆมันชวนให้ฝันไปไกลจริงๆ เฟอร์นิเจอร์มากมายจัดให้เข้า มุมอย่างลงตัว ราวกับอยู่ในปราสาทหลังงาม กลางป่าใหญ่ ยิ่งอยากจะหยุดเวลา แค่ไหน...ก็ดูเหมือนว่ามันจะวิ่งให้เร็วขึ้นเท่านั้น และก่อนที่เวลาจะหมด ลง ชั้นคงต้องทำอะไรสักอย่าง... สิ่งแรกที่ฉันจะทำและอยากทำมานานแล้ว..
" ขอเลมอนเมอร์แรงค์พาย... เค้กไวท์ชอก มอคค่าปั่น และสตอร์เบอรี่ลาเต้ครับ ชาย
ฉกรรจ์ที่มาด้วยกัน ก็ตะโกนสั่งอย่างอุกอาจ ราวกับกุมอำนาจอะไรบางอย่างไว้! (เงินไงล่ะ ก็เค้าเป็นคนจ่ายเงินนี่นา)^_^! หลังจากพร่ำเพ้อถึง
ทัศนียภาพอันสวยหรู เต็มอิ่มกับอาหารตา ฝันหวานถึงเทพนิยายที่เต็มไปด้วย
เรื่องราวการผจญภัยแล้ว ไม่นานเมนูทั้งสี่ก็ถูกเรียงรายอยู่บนโต๊ะเป็นที่
เรียบร้อย.... และทันทีที่ส้อมอยู่ในมือ ก็ยากจะวางมันไปอย่างง่ายดาย
เริ่มจาก เลมอนเมอร์แรงค์พาย ก่อนเลยก็แล้วกัน เค้กชิ้นนี้ชวนให้นึกถึง หุบเขาทะเลทรายที่ถูกปกคลุมด้วยพายุหมุนสีขาว โดยด้านล่างเป็นพาย สอดไส้ด้านในด้วยเลมอนเคริ์ท แล้วปิดทับด้วยเมอร์แรงค์ ที่ทำจากไข่ขาวตีกับน้ำตาลก่อนจะพ่นด้วยไฟทำให้ดูเกรียมๆ ชั้นพายนั้นออกจะหนาๆหน่อย ส่วนเลมอนเคริ์ทก็ไม่ค่อยจิ๊ดจ๊าดเลยอ่ะ เราว่าถ้าได้ความเปรี้ยวนิดๆ หอมหน่อยๆ ของเลมอนอีกสักเล็กน้อยล่ะก็ทะเลทรายแห่งนี้คงกลายเป็นโอเอซิสชั้นเลิศเลยล่ะ และนอกจากนี้เรายังได้ความหวานของเมอร์แรงค์พายุหมุนอย่างเต็มเปี่ยมอีกด้วย หนทางยังอีกยาวไกลนัก เราคงต้องรีบออกจากหุบเขานี้แล้วล่ะ
เอาล่ะ มาต่อที่ตัวต่อไป ไวท์ช็อกชีสเค้ก... เค้กสีขาวๆ ราวกับหิมะที่ปก คลุมภูเขาสูง ท่ามกลางลมที่พัดแรง วัตถุประหลาด ที่แหลมคม น่ากลัวด้วยแง่ง ที่ยื่นออกมาถึงสามแง่ง ได้เจาะทะลุภูเขาที่กล้าแกร่ง อย่างง่ายดาย พบว่า ด้านในมีชีสปุยนุ่นสีขาว รสเปรี้ยวนิดๆ อยู่บนดินโอริโอสีดำ ที่ถูกครีมหิมะ ข้นๆปกคลุมอย่างหนักแน่น.. ไม่ได้อร่อยล้ำ แต่ก็ไม่ได้แย่ ออกจะเลี่ยน หน่อยๆ กินบ่อยๆต้องอ้วนแน่ !!!
หลังจากจัดการกับภูเขาสูงแล้ว ก้หันมาหาเรื่องเครื่องดื่มต่อ สตอร์เบอรี่
ลาเต้แก้วนี้ รสชาติแปลก ถูกใจทีเดียว เวทมนตร์บางอย่างเสกให้กาแฟขมๆ เข้า
กับสตอร์เบอรี่ หวานหอมที่แอบเปรี้ยวนิดๆ ได้อย่างไม่น่าเชื่อ หรือนี่นี่
คือ ... น้ำวิเศษ!!!!!...
...หลังจากเพลิดเพลินกับรสชาติ บรรยากาศ และ
จินตนาการอันบรรเจิดแล้ว ก็ได้ค้นพบว่า...เวลา...ไม่ได้ถูกหยุดไว้ หากแต่
ยังผ่านไปเร็วกว่าที่คิดซะด้วยซ้ำ ถึงจะหยุดเวลาไว้ไม่ได้ อย่างน้อย ร้าน
นี้ก็ถูกตรึงอยู่ในใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
