My sweet cartoon วาดฝันสู่วันทำขนม season 1
"เลิกอ่านการ์ตูนได้แล้วววว ลงมาช่วยแม่ทำงานเดี๋ยวนี้!!" นี่คือเสียงที่เราได้ยินบ่อยที่สุดค่ะ 555 ถ้าจะพูดกันถึงเรื่องแรงบันดาลใจแล้วล่ะก็
ถ้าจะพูดกันถึงเรื่องแรงบันดาลใจแล้วล่ะก็ การ์ตูนญี่ปุ่น แนว cooking comic นี่แหละ คือแรงบันดาลใจอันเปี่ยมล้นของเรา และต้องแอบสารภาพเลยว่าหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางสายขนมหวานของเรานั่นเองค่ะ (บางทีถ้าตอนนั้นเราอ่านเรื่อง Dr.K หรือ team dragon อะไรพวกนั้นเราอาจจะเป็นหมอไปแล้วก็ได้นะ ^^) และเพราะญี่ปุ่นนั้นช่างขยันออกหนังสือการ์ตูนมาให้เราติดงอมแงม
ซะเหลือเกิ๊น บางทีมันก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ถ้าเราจะวางหนังสือ(การ์ตูน) ไม่ลงสักที
เรื่องที่เรากำลังพูดถึงอยู่ก็คือ เรื่องนี้เลยค่าาา
KITCHEN PRINCESS นั่นเองงงงง
แต่งโดย NATSUMI ANDO
วาดโดย MIYUKI KOBAYASHI
วาดโดย MIYUKI KOBAYASHI
เรื่องนี้เป็นของสำนักพิมพ์ BONGKOCH บงกชค่ะ
การ์ตูนเรื่องนี้ เป็นเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนนึง ที่ชื่อว่า นาจิคะ ซึ่งมีความสามารถพิเศษ นั่นก็คือ การมีประสาทรับรสที่แม่นยำอย่างเหลือเชื่อ
ไม่ว่าจะกินอะไรเข้าไปก็สามารถบอกได้หมดว่าใส่อะไรเข้าไปบ้าง และที่พิเศษกว่านั้น
ยังสามารถทำออกมาได้รสชาติเดียวกันอีกตะหาก
ไม่ต้องมีสูตร ไม่ต้องดูส่วนประกอบ มันช่างเหลือเชื่อจริงๆ
เรื่องนี้จะเน้นไปที่การทำขนม ดราม่าต่างๆนาๆ และปมในอดีตของทั้งพระเอกและนางเอก
เนื้อเรื่องดูเป็นผู้หญิ้งงง ผู้หญิง และบางทีก็ออกจะโลกสวยไปหน่อย ในบางตอน (แต่เราก็ชอบนะ อิอิ) แต่เหนือสิ่งอื่นใด มันมีอยู่สิ่งนึงที่ทำให้หนังสือการ์ตูนเล่มนี้แตกต่างจากเรื่องอื่นๆ เป็นสิ่งที่ทำให้เราต้องซื้อมาสะสมเก็บเอาไว้
สิ่งนั้นก็คือ การให้สุตรขนมท้ายเล่มนั่นเอง
คือแบบ... ไม่ซื้อไม่ได้จริงๆ ถึงแม้ว่าจนถึงป่านนี้เราจะยังไม่เคยลองเอาไปทำสักครั้งก็เหอะ
ซึ่งสูตรต่างๆนั้นเป็นสูตรที่นางเอกเค้าใช้ทำในเรื่องจริงๆค่ะ
นอกจากนี้ทุกครั้งที่หยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาทีไร เราต้องอยากกิน พุดดิ้งทุกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ทุ๊กกกกที เพราะอะไรน่ะหรอคะ ก็ถ้าใครได้อ่านจะรู้ว่านางเอกของเรา มักจะพูดถึงเจ้าชายพุ้ดดิ้งตลอดเวลา
เนื่องจากว่า แรงบันดาลใจในการเข้าสู่วงการทำขนมของนางเอก
นั้นเกิดจากการที่นางได้เจอเด็กผู้ชายคนนึงเมื่อสมัยยังตัวเตี้ยๆกันอยู่ ขณะที่นางเอกของเรากำลังเสียใจ กับการจากไปของพ่อแม่ ตอนนั้นเองที่เจ้าชายน้อยของเราได้ยื่นพุดดิ้งแสนอร่อยให้กิน นางประทับใจมาก มันอร่อยมากซะจน ทำให้เด็กที่กำลังเสียใจอยู่นั้นยิ้มออกมาได้ เป็นรสชาติที่นางไม่เคยลืม
หน้าตาพุดดิ้งที่นางเอกตามหาก็จะประมาณนี้ค่ะ
และหลังจากนั้นนางก็พยายามตามหาพุดดิ้งรสชาตินั้นมาตลอด แต่ไม่ว่าจะกินพุดดิ้งที่ไหนก็ตาม รสชาติก็ไม่เหมือนที่เคยได้กินในวันนั้นเลย และก็ไม่เคยได้เจอเด็กคนนั้นอีกเลยด้วย
ทิ้งเอาไว้เพียงรองเท้าแก้วให้ดูต่างหน้า เอ้ย..โทษค่ะๆ ผิดเรื่อง ทิ้งเอาไว้เพียงช้อนที่ใช้ตักพุ้ดดิ้งนั่นแหละ แล้วบังเอิญว่ามันมีตราโรงเรียนอยู่บนช้อนคันนั้นด้วย ซึ่งเหตุการณ์นี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นให้นางเอกต้องจากบ้านมาเพื่อมาเรียนต่อที่โรงเรยนนี้ เพื่อตามหาว่าใครคือเจ้าชายพุดดิ้งคนนั้นกันแน่
หนังสือการ์ตูนเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอ่านเรื่องนึงเลยล่ะค่ะ รับรองว่าถ้าใครได้อ่านแล้วต้องอยากลุกไปทำขนมอะไรสักอย่างแน่ๆเลยล่ะค่าาา
อ่านจบแล้วอย่าลืมเอาสูตรขนมท้ายเล่มไปลองทำกันดูนะคะ จะได้เอาไปให้คุณแม่ชิม เผื่อว่าโทษหนักจะได้เป็นเบายังไงล่ะ! >///<